(ဗကသမ်ားအဖြဲ႕ခ်ဴပ္-ႏိုင္ငံျခားေရးရာေကာ္မတီရဲ႕ သမဂၢစာစဥ္ အတြဲ(၁)၊ အမွတ္(၃) ဇူလိုင္လ ၂၀၀၅ မွ ျပည္လည္ကူးယူေဖာ္ျပထားသည္။)
‘‘ဓါးကို ဓါးခ်င္း၊ လွံကို လွံခ်င္း၊ တုန္႔ႏွင္းရမယ္’’
ဒင္းေျပာခဲ့တဲ့စကား၊ နား၀မွာ ၾကားဆဲ
လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္မ်ားဆီ
ညီညာထၾကြ၊
ဆႏၵျပခဲ့ၾကတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြ၊
အေလာင္းေျမက်၊ ေဒါင္းအေျခမလွခဲ့ .......
7 july ေသြးအိုင္ထြန္းခဲ့ရတဲ့ေန႔
မေမ့ႏိုင္ပါဘူး။
အဲသည္တုန္းက .....
ဒင္းတို႔ လက္ခ်က္နဲ႔
အသက္ထြက္ခဲ့ရတဲ့ ေက်ာင္းသား ရာေပါင္းမ်ားစြာေတြ
ေသအံ့မူးခိုက္ က်ိန္စာတိုက္ခဲ့
ငမိုက္ေကာင္ ဒင္းတို႔ကို၊ လက္စားေခ်ရတဲ့ကိုယ္
ငါတို႔ျဖစ္လို၏။
ဒင္းတို႔ၿဖိဳခ်၊ ၿပိဳခဲ့ရတဲ့ သမဂၢေက်ာင္းေဆာင္
ျပန္လည္တည္ေထာင္ရတဲ့ ဘ၀၊
ငါတို႔ရၾကပါေစ.....
ကမၻာမေၾကဘူး။
လြန္ခဲ့တဲ့အျဖစ္
(၂၆)ႏွစ္ ေခတ္တေခတ္ ၾကာတဲ့အခါ
သူတို႔ေတြ လူျပန္ျဖစ္၊ မ်ဳိးဆက္အသစ္နဲ႔
ဒီေခတ္က က်ဴပ္တို႔ပဲေဟ့။ ။
ရင္ေသြး (၁၉၈၈)