Posted by may kay on April 23, 2011 at 10:21pm
ဘယ္ႏွစ္ရာသီ ဘယ္ႏွစ္မိုးတိုင္ခဲ့ပီလဲ
သိမ္းထုပ္ထားခံရတဲ့ ဆႏၵခ်ိဳခ်ိဳေတြ
မႈိမ်ားလိုက္ေနပီလားဟယ္
ေဆာင္းမရွိတဲ့ကြ်န္းမွာ
နင္ဘဝေရာ ခ်ိန္သားက်ရဲ႕လား
သူငယ္ခ်င္းေရ.....
ျဖစ္ခ်င္တာနဲ႕ျဖစ္သင့္တာ
အခ်ိဳးအစား ဘယ္တုန္းကမွ
မမွ်တခဲ့ဘူးေလ။
ကံတရားက ငါတို႕မွ
မြဲ မြဲႏိုင္လြန္းတယ္ဟယ္
ဒီေခတ္တစ္ခုမွာမွ ငါတို႕က
လူစျဖစ္ခဲ့ရတာကိုး
မိေဝးဖေဝးဆိုတာကိုက
ေခါက္ရိုးက်ိဳး ဘဝေလမ်ားလား။
ေခတ္ေတြ စနစ္ေတြ
ငါတို႕နားမလည္တဲ့ဘာညာေဗဒေတြနဲ႕
ခပ္ေဝးေဝးကသာေနလိုက္ေတာ့
ေသခ်ာတာက
အခ်ိန္တစ္ခု မွာ ငါတို႕အိမ္ျပန္ႀကမယ္ဆိိုတာပဲ။
အေနာက္ကုိေလွ်ာက္ပါလို႔ အေရွ႕ကိုပဲေမွ်ာ္ရေတာ့မယ္
ပိေတာက္ေတြ ခေရေတြ စိတ္ကူးေလးနဲ႔
ခူးႀက ပန္ႀကတာေပါ့
အခုခ်ိန္မွာေတာ့ ဘဝပီသေအာင္
ကိုယ့္စိတ္ကိုယ္ခ်ိဳး ေရွ႕သို႕ပဲရဲရဲတုိးႀကရမယ္။
ဒါေပမဲ့.....
သူငယ္ခ်င္းေရ
ေရႊေရာင္ေတာင္ပံနဲ႕ ငါတို႕အိမ္မက္ေတြကို
ဘယ္လိုမွ်ားအစင္းစင္းနဲ႕မွ ပစ္မခ်လိုက္ပါနဲ႕
ဒို႕ေတြ အခ်ိန္တန္ရင္ အိမ္ျပန္ႀကရမယ္ေလ။
သူငယ္ခ်င္းေရ
မက္ေဒါနယ္နဲ႕ ကိုကာကိုလာထက္
က်စိမ့္တစ္ခြက္နဲ႕ မုန္းဟင္းခါးကို
ငါတို႕က ပိုခ်စ္တယ္...
ကမာၻေက်ာ္ ဘယ္ေနရာပဲျဖစ္ေစ
ငါကေတာ့ TIME SQUARE ထက္ အင္းယားကိုပိုခ်စ္တယ္
လြမ္းတယ္ဆုိတာ..ရင္မွာတေျမ႕ေျမ႕ေလာင္တဲ့မီးေတာက္ဆို
အဲ့သလို အလြမ္းေတြနဲ႕
ငါရန္ကုန္ကိုလြမ္းတယ္.....
သူငယ္ခ်င္းေရ...
မိိုးေတြက မလိုတဲ့ေနရာမွာ ေစြလြန္းတယ္ဟာ
ေခတ္ကိုပဲအျပစ္တင္ရမလား စနစ္ကိုပဲအျပစ္တင္ရမလား
ဘဝဒိုင္သူႀကီးရဲ႕ ပြဲပီးခရာသံကိုပဲ
နားတစြင့္စြင့္ေနလိုက္ေတာ့တယ္။
အရုဏ္တစ္ခါလင္းတိုင္း
မွတ္မွတ္ရရရြတ္ဆို......
အခ်ိန္တစ္ခုမွာ ငါတို႕အိမ္ျပန္ႀကရမယ္။
သူငယ္ခ်င္းေရ
"လဲေနသူထူေပးပါ အားငယ္သူအားေပးပါ"
ငါတုိ႕ရင္ႏွီးခဲ့သမွ် စာသားေတြက
တခ်ိဳ႕ေနရာမွာ အသံုးခ်ခြင့္မရရွာဘူး
အတၱေတြ အေရာင္ထူ လြန္းသကိုးကြဲ႕။
ေနညိဳလာရင္ ငါတို႕မသိေအာင္
ဆႏၵတစ္ခ်ိဳ႕ေတြက အိမ္ခိုးခိုးျပန္ႀကတယ္
ေတာ္ရာမွာ ေပ်ာ္ေအာင္မေနႏိုင္သူရဲ႕
၀ဋ္နာကံနာ လို႕သာဆိုႀကပါစို႕။
သူငယ္ခ်င္းေရ
ခရီးႀကမ္းမဟုတ္တဲ့ မာယာလမ္းမွာ
ငါတို႕ယံုႀကည္ခ်က္ေတြ မ်က္စိမလည္ေႀကး
ငါတို႕ ရင္မွာပ်ိဳးထားတဲ့
အိမ္မက္တစ္ပြင့္ကို....ရွင္သန္ပါေစ
ႀကီးထြားပါေစ....
ငါတို႕ေတြက
အခ်ိန္တန္ရင္ အိမ္ျပန္ႀကရမယ္ေလ...
အိမ္ျပန္ႀကရမယ္
အိမ္ျပန္ႀကရမယ္
အိမ္ျပန္ႀကရမယ္
အိမ္ျပန္ႀက....
အိမ္ျပန္...
အိမ္.........
အိမ္.......
.........................
.............................